De grootse vijand van vrouwen: zijn andere vrouwen.
Ik had collega Ron om advies gevraagd voor een trainingsklus. Hij stuurde me de contactgegevens van een dame met het commentaar: “Let op hoor, dit is een hele pittige tante.” Waarschijnlijk was een eerste indruk voor haar al voldoende om hem op een bepaalde manier te intimideren. Mijn collega Nina, die ik als een soort second opinion om haar mening over de voorgestelde dame vroeg, trok direct haar neus op: “nou, ze is wel een bitch.”
Aha… Hij: “pittige tante.” Zij: “bitch”.
De uitspraak van Madeleine Allbright; ‘ Er is een speciale plek in de hel, voor vrouwen die andere vrouwen niet steunen’ lijkt meer dan ooit te kloppen. Helaas lijkt het erop dat dit gedeelte van de hel behoorlijk vol zit.
Ik begon mij af te vragen: waarom gunnen vrouwen elkaar onderling nog steeds zo weinig licht in de ogen? Is het misschien omdat vrouwelijke concurrentie eerder als een langdurig gevecht op leven en dood wordt gezien, in plaats van een korte hevige strijd en daarna net zo makkelijk weer goede vrienden? Zoals het vaak wel tussen mannen gaat. Eerst strijd, dan bier. Wat maakt het zo lastig voor vrouwen om andere vrouwen te steunen?
In het feminiene patroon zijn we instinctief meer op zoek naar die nieuwe “beste vriendin”. We zitten mentaal vaak nog op dat oude schoolpleintje; als jij mij niet leuk vindt, dan vind ik jou ook niet leuk. En dan hoor je al snel bij de vijandelijke tegenpartij. Hillary Clinton was zo een voorbeeld; afgestraft worden omdat ze weigerde om onder vrouwen een allemans vriendin te zijn. Femke Halsema maakt het op dit moment live mee. Afgestraft. Ook door vrouwen, die op ooghoogte met haar zijn, en waren.
Deze onbewuste vooringenomenheid heeft te maken met de gelijkheidsbias. We geven onbewust de voorkeur aan mensen die op ons lijken. Dit is iets waar we allemaal evenveel last van hebben. De bijzondere crux voor vrouwen is dat we te vaak, te diep, op zoek zijn naar “gelijken”. En we kunnen er niet tegen als ze te veel gelijk, of zelfs helemaal gelijk zijn, aan ons. Dan ruiken we concurrentie. Om echte diversiteit te bereiken, is het noodzakelijk om deze vooringenomenheid te elimineren en in plaats daarvan mensen te betrekken die juist anders denken en handelen. Vooral op de werkplek en op de carrièreladder.
De mensheid kent dit gevecht op leven en dood al eeuwen. Ben je niet in mijn team, ben je de vijand. Bij mannen merk je dat direct: Die staan met een strijdkreet voor je en zwaaien met het zwaard. Je weet tenminste wat je te wachten staat. In vergelijking werken vrouwen vaker met gif, je merkt het vaak niet eens of veel te laat. Mannen zien elkaar meer als een uitdaging, vrouwen elkaar vaker als bedreiging. Niet als verrijking van de werkomgeving en mogelijke kruiwagen naar de volgende stap in de carrière. Terwijl er tussen “vijand” en “BFF” (Best Friend Forever) duizenden “shades of grey” liggen. BFF’s zijn voor een werkrelatie niet nodig.
Wat is er voor vrouwen nodig om elkaar onderling te ondersteunen?
- Duidelijk zichtbaar en kenbaar maken, wat er voor andere vrouwen met jou te winnen valt. Als goed zicht- en tastbaar is waarvoor je iemands support vraagt, wordt het gemakkelijker te steunen.
- Meer de kameraadschap opzoeken (yep, dat is voornamelijk een masculien dingetje) i.p.v. elk contact tot een BFF te willen maken.
- Meer de uitdaging aangaan om samen de strijd te winnen, ook al ervaar je het als intimiderend (omdat de andere er beter uitziet, als kundiger wordt ervaren of een leukere weet ik niet wat heeft).
- Een vrouwelijke mentor zoeken.
- Meer op het resultaat en wat minder op het proces focussen, zonder in iemands schaduw te staan.
Als we naar het “new normaal” of “new now” gaan, zouden we dan niet juist de kans moeten benutten, om op onze allerbeste feminiene manier ons hoofd boven het maaiveld uit te steken? Vooral om die trein niet te missen, de trein waar mannen al lang weer hun plek hebben ingenomen en de “post-corona”-posities verdelen. Wat er zeker te halen valt: meer steun voor feminiene ideeën. Een beter eindresultaat en daardoor een bredere zakelijke waardering. En die hebben vrouwen broodnodig.